Glasblazerij Leerdam

Wat een mooi vak, glasblazen. Woensdag zijn we naar Leerdam gegaan. Ook de plaats zelf viel ons niet tegen, leuke winkels en winklestraat. Leuk hobby winkeltjes trouwens met vele soorten papier. Maar de glasblazerij was toch wel helemaal top. Heerlijk op de tribune zitten kijken naar wat de kunstenaars aan het maken zijn. Het is er heet en tussendoor hebben we heerlijk buiten op het terras koffie kunnen drinken.

Toelichting bij de foto's:

De glasblazer begint met een klein bolletje die hij vormt met blaadjes karton gedrenkt in water. Samen met een houten mal vormt hij de bol. En roken dat het doet! Na vele malen in oven in oven uit wordt de bol peervormig en uiteindelijk wordt de vaas vorm zichtbaar. Daarna begint het versieren aan de buitenkant met steed slierten gloeiend hete glas die getrokken en geknipt en daarna op het glas gedrukt wordt.

Na de koffie snel weer terur, want we wilden zien hoever de glasslijper was gekomen met zijn werkstuk. Een mooie bol die geslepen werd alsof het een diamant is met van binnen een kleurbol van blauw en groen. Wonderlijk om de kleuren tevoorschijn te zien komen.

Natuurlijk hebben wij een mooi stukje glas mee naar huis genomen:

toen 1986 en nu 2011

Vorige week een vrije luie ochtend. Om 7 uur op en lekker een uur naar tv zitten staren in afwachting van dat mijn hoofd een beetje wakker zou worden. Vaak kijk ik naar Animal Planet en hoewel geen vrolijk onderwerp, zag ik wel iets interressants. De documentaire ging over het Tsjernobyl gebied anno nu in vergelijking met 1986, het jaar van de explosie in de kernreactor.

Schandalig als je leest dat de bevolking rondom de rampplek pas drie dagen na de ramp werden geevacueerd, dat er mensen werden gedwongen om op de rampplek te werken zonder dat zij de gevolgen daarvan kenden. De bevolking was niet op de hoogte van de enorme gevolgen van de straling die vrij kwam. Hou de mensen dom en ze zullen niet klagen zal de regering gedacht hebben.

Een groot gebied rondom Tsjernobyl en ten noorden daarvan is de zogenaamde Deadzone, waar niemand meer woont en alleen verlaten steden en dorpen zijn. Waar de ramen nog openstaan en de was nog aan de lijn hangt en de straling lamge tijd "deadly"was.

In de documentaire is te zien hoe het er nu uitziet, namelijk groen. Erg groen door allerelei bomen en struiken die er nu groeien. Straling kan je niet zien en je zou zeggen dat als er vanalles groeit en bloeit, mensen geen gevaar meer lopen. Zo werkt het dus niet.

De huisdieren die in 1986 zijn achtergelaten hebben zich voortgeplant en de wilde dieren als beren en arenden, zijn er nu legio te vinden. Maar zij eten nog steeds besmette prooien en planten en de straling verdwijnt niet uit de voedselketen.

Er werd een kat gevolgd die haar jongen in een vervallen huisje op een bed met sprei te drinken gaf en daarna op jacht ging door de omgeving. Die verstilde taferelen zijn indrukwekkend. Foto's van familie's aan de wand, een opengeslagen boek op tafel. Alles is stante pede achtergelaten en de mensen moesten ergens anders, in een nietvertrouwde omgeving helemaal opnieuw beginnen.

Een rampgebied, natuur door de mens vernietigd, waarin de natuur weer terugkeert en het land herovert. Bedriegelijke schoonheid, want nog steeds zit er radioactief materiaal in de grond, wat nu richting het grondwater dreigt te lekken. Een rivier in de buurt wordt nu omgeleid, zodat deze, mocht het worden vervuilt, niet stroomofwaarts het afval meevoert het land door. Ook wordt er aan de reactor nog gewerkt tot 2012, om nieuw betonnen omhulsel om de reactor te bouwen, want degene uit 1986 was allang versleten ( dat was maar een tijdelijk oplossing).

De documentaire die ik zag was indrukwekkend en als journalist/fotograaf zou ik begrijpen om daar bijzonder materiaal te gaan maken. Op internet las ik een bericht dat nu toeristen naar het gebied mogen komen. Logisch vind ik dit niet. Mensen mogen er niet wonen, maar je mag er wel als attractie naar kijken en doorheen lopen. Met of zonder Geigerteller?

Wat zou je als toerist daar zoeken? Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken.

Een mooi jaar 2010 op naar 2011!

Het begin van 2010 was verdrietig door het overlijden van schoonpa, hij heeft echter er wel voor gezorgd dat wij nog een keer zijn gaan trouwen.

Wat was het een topjaar voor ons!

1 april zijn we officieel getrouwd in Papendrecht nadat we 16 oktober 1996 al dachten dat we alles goed hadden geregeld. Nu zijn we pas echt familie van elkaar en kan daar geen misverstand meer over bestaan. Ook nu waren de voorbereidingen weer erg leuk om te doen zeker toen we de gele Hummer mochten lenen en de roze jasjes binnen kregen.

Wat Els nog niet wist was dat we er al veel voorpret in de familie was om een ander feestje later in het jaar!

9 april was de volgende belangrijke datum: Els kwam in dienst bij Arriva en daarmee was er weer perspectief op een beter inkomen en een vaste baan. Ons leven veranderde iets door de onregelmatige diensten van Els en het was een deja vu wat het carpoolen betreft. Voor ons beiden waren het lange werkdagen. Ik was te vroeg op mijn werk of Els moest een paar uur doorbrengen bij familie voordat ze moest werken in de store in Dordrecht of Gorinchem. Bijkomend voordeel; schoonmoeder zag ons regelmatig en dat was erg gezellig.

Vliegbasis Volker was in juni ook een fatastische dag met veel herrie en spectakel, super!

Onze vakantie begon met concert at sea en was waanzinnig leuk, niet in het minst omdat onze beide nichten bleven logeren. En wat een voorpret hadden we allemaal behalve Els.

3 juli togen wij rustig (heel rustig tempo) naar Werkendam. Daar is Els in het zonnetje gezet met een waanzinnge dag, door familie en vrienden, voor haar 50ste verjaardag. Samen met Martine had ik de verrassing voorbereid, door stiekem te mailen via ons werk. Het werd af en toe wat ingewikkeld en waren blij dat we konden feesten met de taart en het buffet.

4 juli kwam de tour de france langs ook een unkiek gebeurtenis van circa 60 seconden peleton.

5 juli zijn we voor ons doen luxe op vakantie geweest naar een bungalow samen met ma vlak bij Schagen. Na nog een heerlijke vakantieweek thuis hadden we het idee heel lang lekker weg te zijn geweest.

1 augustus was voor mij een klein feestje. 10 jaar in dienst bij Velpa met de bijbehorende envelop.

Els kreeg zicht op een vast uren contract en zou ook als Steward op de trein kunnen gaan werken. Dat betekende echter wel dat er een tweede auto moest komen in verband met de nachtdiensten. En laat onze garage nou net een Yaris hebben staan voor een bereikbare prijs. Heel gelukkig met deze auto op het juiste moment!

Eind november heeft Els haar 32 uurs contract gekregen. Tot onze schrik maar tot maart 2011, maar vertrouwende op de goede berichten zal dat daarna wel worden om gezet in een langer of onbepaaldetijd contract.

We zijn zo ontzettend verwend door ons beider familie en vrienden dit jaar!

Na toch drie heel moeizame en verkeerd spannende jaren, hebben wij weer durven hopen en geloven in de goede dingen in het leven.

Daar gaan wij nog even mee door en hopen op het winnende lot in de staatsloterij omdat dat heerlijk is om over te fantaseren.

Winnen wij niet, ook dan kunnen wij zeggen: HET WAS EEN TOP JAAR! Bedankt iedereen die daar aan mee heeft gewerkt.

De beste wensen voor 2011 voor iedereen!

Halloween on the job

Uit Amerika krijgen we altijd een pakketje rond Halloween. Het is altijd weer een verrassing wat er in zit. Altijd origineel. We wilden nog wat aanvullen spulletjes en zijn naar de feestwinkel in Hellevoetsluis gegaan, waar de voorpret ineens begon. Een mooi masker en een setje skelethandschoenen, was een goede vermomming en ook kon ik dan nog typen op mijn werk. Op vrijdag ben ik meestal de eerste op de afdeling 's ochtends. In de auto trok ik mijn vermomming aan en liep zo de zaak in. De deur naar de drukkerij stond open en ik verrasste mijn collega's met een bezoekje. Er werd hartelijk gelachen. Steeds als er iemand binnen kwam had ik mijn masker op. Op gegeven moment heb ik een rondje gemaakt op een paar afdelingen. Ik had enge snoepjes meegenomen zoals bloedende gebitjes en oogbollen. Het was heerlijk om te doen en soms wist iemand niet wie er onder het masker zat. Mooi toch?

Eerste geslaagde oefening Photoshop

Vandaag eindelijk zitten oefenen met een photoshop boek naast me. Ik zag een mooie oefening en zie daar hij is gelukt. Verschillende foto's opelkaar leggen en iedere laag heeft een andere effect meegekregen in de overvloeimodus. Bleken, lineair tegenhouden. Het moeilijkste is toch het uitknippen van vormen. De vrouw is de eerste laag, daarover de stadsfoto (lineair tegengehouden), dan de danseres (in zwart wit en bewerkte niveaus), dan een deel van de vrouw uitgeknipt, dan de stad linksonderin (gebleekt), en op twee lagen de foto van de sterrenlucht (gebleekt). Ik ga nu verder met een "straf bakje koffie"......

Herfstweer en mooie bloemen

Goedemiddag allemaal. Mijn weekend is begonnen en vanavond als mijn lief thuiskomt, zijn we weer eens een normaal weekend samen. Het iswat hectisch de laatste tijd, en samen gewoon even ontspannen dingen doen is er bij in geschoten deze maand. We hangen op de bank of doen iets nuttigs in huis.

Het weer zegt dat de herfst al is begonnen, dus weer een mooie periode om wat meer foto's te maken. Paddestoelen zoeken en natuurlijk pompoenen. Misschien hebben we geluk dat we nog wat "afval"op het veld zien liggen. Altijd spannend om te doen, je voelt je toch een beetje stout.

Zodadelijk ga ik eerst even wat boodschappen doen en even shoppen voor de bingoprijzen voor november van de VOC. Ik heb al hele leuke dingen gezien en als ik wacht zijn ze weg!

Photoshoppen staat ook op het programma en het bootje afmaken met touwtjes knopen en... en ....

Dus wij vermaken ons wel! Iedereen een prettig en fijn weekend!

Beetje klussen

Vandaag maar eens de kwast gepakt. Onze voor en achterdeur moeten nodig in de zijdeglans worden gezet. Ze staan al minstens een jaar in de grondverf ;) Ik wilde gelijk beginnen het was8 uur, maar schuren op de zaterdag was dan nog iets te vroeg voor de buren. O ja, als ik straks de voordeur heb open staan kan ik natuurlijk ook de rest van de dag niet weg. De boodschappen maar snel even halen eerst en met schone handen de was opgehangen. Tegen tienen ben ik begonnen met schuren, afnemen en de deur verven. Wat valt dat tegen. De ondergrond was wit, dus in een keer verven klaar, vergeet het maar! Hier en daar is de deur wat lichter blauw. Om half twaalf dacht ik klaar te zijn met de deur, maar bij het glas zie ineens nog een geheel rondom wit randje. De deurposten alvast aan de voorkant even in de verf gezet en het drogen kon beginnen.

Kom ik op gegeven moment even bij de voordeur en wat zie ik? Is er een heel klein katje binnen geweest en heeft keurig een paar pootjes achtergelaten op het luik, maar ook op de deurpost! Beetje beduusd, maar ik kon er wel erg om lachen. Achter in de tuin was het vandaag ook erg lekker en heb ik even lekker in de zon gezeten. Kijk ik naar de schutting....Zie ik de komkommer plant van de buren door de schutting naar ons groeien en bloeien. Ik heb weken zitten kijken of er nou eindelijk een komkommer aan kwam, nee hoor. Maar aan de plant van de buren dus wel! De tomaten in de tuin, daar had ik heel veel planten van. De tomaatjes kwamen wel maar zijn als een vingertopje zo klein. Trostomaatjes kan je ze niet eens noemen. Binnenkort zal ik ze eraf halen en achter glas rood laten worden. Dan hebben we een maaltje voor in de sla.

Verder staat de vuurdoorn "in bloei"met zijn rode bessen en groeit de mais boven de schutting uit. De oogst is dit jaar niet bepaald groot, maar ik ben wel lekker bezig geweest ;)